Trip naar Golden Bay
Door: GijsinNZ
Blijf op de hoogte en volg Gijs
05 Oktober 2011 | Nieuw Zeeland, Takaka
Hallo hallo!
De afgelopen tijd is er weer erg veel gebeurt. Tijd voor een reisverslag!
We hadden op zaterdag 24 september een reisje gepland richting Golden Bay. Dit is het noordelijkste punt van het zuidereiland. Dit moest een van de plekken in Nieuw Zeeland zijn die je gezien MOET hebben. Op het werk hebben we gevraagd welke bezienswaardigheden er allemaal op de route liggen. Mij werd verteld dat we absoluut langs de pupu springs moesten. Dit is de grootste zoetwaterspring in Nieuw Zeeland en moest het helderste water hebben van de wereld. Dit water moest ook IJSKOUD zijn. Joost en in zeiden van tevoren al tegen elkaar dat we daar in moésten springen! Helaas is het niet toegestaan om in de spring zelf te springen, maar het moest wel mogelijk zijn om hoger op de berg in de rivier te kunnen springen.
Toen we zaterdagochtend weg reden had ik m’n briefje mee die een collega had geschreven. We hebben al snel een stop gemaakt bij de Ruby Bay. Dit was erg mooi om te zien omdat de zon lekker scheen en het strand prachtig was. Na de stop zijn we verder gereden richting Takaka. We moesten hier de bergen in. Het uitzicht vanuit de bergen was geweldig. We hebben hier ook vaak een tussenstop gemaakt. Nadat we Takaka Hill op en af waren gereden zijn we richting het strand gereden omdat dit ook een must-see was. Na een kleine wandeling over het strand zijn we terug gegaan naar (volgens ons) pupu springs.
Helaas hebben we een verkeerde afslag genomen en kwamen we op een bergweggetje waar je nét met 1 auto op kon rijden. Dit was een bergweg waar je rechts een bergwand had, en links een afgrond van tientallen meters. Op een gegeven moment hadden we al het gevoel dat dit niet de goede weg zou zijn. Omkeren was helaas geen mogelijkheid meer. Uiteindelijk kwamen we bij een “verlaten” hydroplant waar we gelukkig om konden draaien. Na een tijdje terug te hebben gereden op die weg wouden Joost en ik toch nog maar even een duikje nemen in de IJSKOUDE rivier omdat we pupu springs misschien niet meer zouden halen. Er was dichtbij een brug de mogelijkheid om de auto even te parkeren en het water in te gaan.
Nou, geloof me! Het water was inderdaad IJSKOUD!!!! Het was ook ín het water, uit het water. ZO SNEL MOGELIJK!
Gelukkig stonden Desiree en Bernadette al klaar met een handdoek.
Toen we even aan het “nagenieten” waren van de kou bleken er allemaal kleine vliegjes om ons heen te vliegen. Ja hoor, de beruchte zandvliegen.
Dit zijn kleine vliegjes die vooral bij het water zitten die vreselijk irritant kunnen steken. Op m’n benen en voeten heb ik (na anderhalf week) nu nog steeds jeukende rode bulten.
Goed, gauw droge kleren aan getrokken en de auto weer in gestapt.
Bleek dat ze dus ook in de auto zaten….
Toen na veel klappen uit gedeeld toch maar verder gereden. Nu richting Golden Bay met als eindbestemming de Farewell Spit!
Jammer genoeg werd het weer steeds slechter naarmate we dichterbij onze bestemming kwamen. Maar we hadden al een behoorlijke berg reis gemaakt, dus wouden we ook echt de Golden Bay zien. We hebben besloten om later alsnog richting pupu springs te gaan. Toen we uiteindelijk op onze bestemming aankwamen was het weer echt slecht geworden. Er viel bijna alleen maar regen. Maargoed, we hebben wel een stuk omhoog geklommen door de regen en wind en op het puntje van de berg was een geweldig uitzicht over de Farewell Spit en Golden Bay.
Na even genieten van het uitzicht zijn we weer richting huis gegaan. Toen we net halverwege Takaka Hill stonden begon de motor een raar geluid te maken. Hier schrik je wel erg van als je halverwege een berg staat om 6 uur ’s avonds als het donker begint te worden. Na lang puzzelen wat er mis zou zijn bleek dat we de airco gewoon uit moesten laten. Rond 9 uur ’s avonds zijn we uiteindelijk weer in ons vertrouwde huisje aangekomen.
Nadat Joost en ik ons snel hebben klaargemaakt hebben we het weekend weer goed afgesloten in de club om maandag weer fris met de stage te beginnen.
Deze week ging het echt lekker op stage. Je leert de mensen hier echt goed kennen. Hier is alles veel persoonlijker dan dat we gewend zijn. Ze vertellen vanalles, en haast elke ochtend gaat er wel een mailtje rond of iemand met diegene mee wil naar een rugby wedstrijd of concert.
Momenteel loop ik zo ongeveer stage op 3 afdelingen. Op de maandag en de vrijdag is er op de biotoxins afdeling zo goed als niets te doen. Daarom loop ik op die dagen bij Trace. Dit is een afdeling waar ze naar (zware) metalen in voedingsproducten zoeken. Hier moet je dus erg nauwkeurig en altijd met handschoenen werken. Ook hier is soms niet altijd werk genoeg en ga ik door naar de derde afdeling. Het water-lab. Op het water-lab loopt Joost ook stage. Hier is het dus ook altijd erg gezellig.
Na een week zwoegen hebben we op vrijdag de verjaardag van Desiree gevierd. Hier is het traditie om een “Yardy” (zie foto) te drinken als je 21 wordt. Een yardy is een gigantisch groot glas wat je met bier moet vullen en (eigenlijk) in een keer leeg moet drinken.
Toen we de yardy gevuld hadden bleek er ongeveer 6 pijpjes bier in te passen. Hierna zijn we naar de club gegaan om het verder te vieren.
Ook zaterdag zijn we weer naar de club gegaan. Deze avond moest Engeland tegen Schotland rugbyen. De hele club zat VOL met rugby supporters.
Eigenlijk hadden we afgelopen weekend op de planning staan om richting de Marlborough Sounds te gaan. Dit zijn allemaal bergen in de zee wat vanuit het vliegtuig er al fantastisch uit zag.
Helaas heeft het vanaf vrijdag écht non-stop geregend. (het is nu dinsdagavond terwijl ik dit typ en het is eindelijk droog)
Waarschijnlijk kunnen we er aankomend weekend heen áls we de weersverwachtingen kunnen geloven.
Nou, veel meer heb ik op dit moment ook niet te melden.
Groetennnn!!
De afgelopen tijd is er weer erg veel gebeurt. Tijd voor een reisverslag!
We hadden op zaterdag 24 september een reisje gepland richting Golden Bay. Dit is het noordelijkste punt van het zuidereiland. Dit moest een van de plekken in Nieuw Zeeland zijn die je gezien MOET hebben. Op het werk hebben we gevraagd welke bezienswaardigheden er allemaal op de route liggen. Mij werd verteld dat we absoluut langs de pupu springs moesten. Dit is de grootste zoetwaterspring in Nieuw Zeeland en moest het helderste water hebben van de wereld. Dit water moest ook IJSKOUD zijn. Joost en in zeiden van tevoren al tegen elkaar dat we daar in moésten springen! Helaas is het niet toegestaan om in de spring zelf te springen, maar het moest wel mogelijk zijn om hoger op de berg in de rivier te kunnen springen.
Toen we zaterdagochtend weg reden had ik m’n briefje mee die een collega had geschreven. We hebben al snel een stop gemaakt bij de Ruby Bay. Dit was erg mooi om te zien omdat de zon lekker scheen en het strand prachtig was. Na de stop zijn we verder gereden richting Takaka. We moesten hier de bergen in. Het uitzicht vanuit de bergen was geweldig. We hebben hier ook vaak een tussenstop gemaakt. Nadat we Takaka Hill op en af waren gereden zijn we richting het strand gereden omdat dit ook een must-see was. Na een kleine wandeling over het strand zijn we terug gegaan naar (volgens ons) pupu springs.
Helaas hebben we een verkeerde afslag genomen en kwamen we op een bergweggetje waar je nét met 1 auto op kon rijden. Dit was een bergweg waar je rechts een bergwand had, en links een afgrond van tientallen meters. Op een gegeven moment hadden we al het gevoel dat dit niet de goede weg zou zijn. Omkeren was helaas geen mogelijkheid meer. Uiteindelijk kwamen we bij een “verlaten” hydroplant waar we gelukkig om konden draaien. Na een tijdje terug te hebben gereden op die weg wouden Joost en ik toch nog maar even een duikje nemen in de IJSKOUDE rivier omdat we pupu springs misschien niet meer zouden halen. Er was dichtbij een brug de mogelijkheid om de auto even te parkeren en het water in te gaan.
Nou, geloof me! Het water was inderdaad IJSKOUD!!!! Het was ook ín het water, uit het water. ZO SNEL MOGELIJK!
Gelukkig stonden Desiree en Bernadette al klaar met een handdoek.
Toen we even aan het “nagenieten” waren van de kou bleken er allemaal kleine vliegjes om ons heen te vliegen. Ja hoor, de beruchte zandvliegen.
Dit zijn kleine vliegjes die vooral bij het water zitten die vreselijk irritant kunnen steken. Op m’n benen en voeten heb ik (na anderhalf week) nu nog steeds jeukende rode bulten.
Goed, gauw droge kleren aan getrokken en de auto weer in gestapt.
Bleek dat ze dus ook in de auto zaten….
Toen na veel klappen uit gedeeld toch maar verder gereden. Nu richting Golden Bay met als eindbestemming de Farewell Spit!
Jammer genoeg werd het weer steeds slechter naarmate we dichterbij onze bestemming kwamen. Maar we hadden al een behoorlijke berg reis gemaakt, dus wouden we ook echt de Golden Bay zien. We hebben besloten om later alsnog richting pupu springs te gaan. Toen we uiteindelijk op onze bestemming aankwamen was het weer echt slecht geworden. Er viel bijna alleen maar regen. Maargoed, we hebben wel een stuk omhoog geklommen door de regen en wind en op het puntje van de berg was een geweldig uitzicht over de Farewell Spit en Golden Bay.
Na even genieten van het uitzicht zijn we weer richting huis gegaan. Toen we net halverwege Takaka Hill stonden begon de motor een raar geluid te maken. Hier schrik je wel erg van als je halverwege een berg staat om 6 uur ’s avonds als het donker begint te worden. Na lang puzzelen wat er mis zou zijn bleek dat we de airco gewoon uit moesten laten. Rond 9 uur ’s avonds zijn we uiteindelijk weer in ons vertrouwde huisje aangekomen.
Nadat Joost en ik ons snel hebben klaargemaakt hebben we het weekend weer goed afgesloten in de club om maandag weer fris met de stage te beginnen.
Deze week ging het echt lekker op stage. Je leert de mensen hier echt goed kennen. Hier is alles veel persoonlijker dan dat we gewend zijn. Ze vertellen vanalles, en haast elke ochtend gaat er wel een mailtje rond of iemand met diegene mee wil naar een rugby wedstrijd of concert.
Momenteel loop ik zo ongeveer stage op 3 afdelingen. Op de maandag en de vrijdag is er op de biotoxins afdeling zo goed als niets te doen. Daarom loop ik op die dagen bij Trace. Dit is een afdeling waar ze naar (zware) metalen in voedingsproducten zoeken. Hier moet je dus erg nauwkeurig en altijd met handschoenen werken. Ook hier is soms niet altijd werk genoeg en ga ik door naar de derde afdeling. Het water-lab. Op het water-lab loopt Joost ook stage. Hier is het dus ook altijd erg gezellig.
Na een week zwoegen hebben we op vrijdag de verjaardag van Desiree gevierd. Hier is het traditie om een “Yardy” (zie foto) te drinken als je 21 wordt. Een yardy is een gigantisch groot glas wat je met bier moet vullen en (eigenlijk) in een keer leeg moet drinken.
Toen we de yardy gevuld hadden bleek er ongeveer 6 pijpjes bier in te passen. Hierna zijn we naar de club gegaan om het verder te vieren.
Ook zaterdag zijn we weer naar de club gegaan. Deze avond moest Engeland tegen Schotland rugbyen. De hele club zat VOL met rugby supporters.
Eigenlijk hadden we afgelopen weekend op de planning staan om richting de Marlborough Sounds te gaan. Dit zijn allemaal bergen in de zee wat vanuit het vliegtuig er al fantastisch uit zag.
Helaas heeft het vanaf vrijdag écht non-stop geregend. (het is nu dinsdagavond terwijl ik dit typ en het is eindelijk droog)
Waarschijnlijk kunnen we er aankomend weekend heen áls we de weersverwachtingen kunnen geloven.
Nou, veel meer heb ik op dit moment ook niet te melden.
Groetennnn!!
-
05 Oktober 2011 - 05:39
Michel:
Gijs!
Mooi om te lezen dat het goed gaat daar!
Heb je al enig idee wanneer je vast internet krijgt daar?
Have fun nog!
Gr. Michel -
05 Oktober 2011 - 08:52
Lotte:
Hey broer!
Fijn om te lezen dat jullie het zo naar jullie zin hebben! Wat een spannende dag. Veel vaker doen dit soort trips! ;) Enjoy!
XX -
05 Oktober 2011 - 16:13
Martijn:
Meneer Bouhuis!
Als ik dit zo lees kom jij dat half jaartje wel door,
word al jaloers op je uitstapjes man!
Hier komt de herfst zo langzaam aan op gang
dus het mooie weer is wel voorbij denk ik...
Njah ik zal maar weer eens verder gaan met bedrijfseconomie,
spreek je snel weer!
-
05 Oktober 2011 - 20:31
Gijsel!:
Zo te horen/lezen zijn die 130 dagen nog wel uit te houden aan de andere kant van de wereld, waar alles beter lijkt te zijn dan hier in dit k*t land:P
Dat knakenweer hier is echt niet te vertrouwen....eind septermber/begin oktober gewoon even 20-25 graden, gekke-geit! En nu begint de herfst pas....kun je lachen...over een paar jaar hebben we gewoon sneeuw in juni gek!
Thnx voor de felicitatie trouwens.
Spreek je!!
Nick -
06 Oktober 2011 - 15:02
Ruud En Meinie:
Hoi Gijs
Wat een mooi land!Je kan daar niet zonder auto.Mooi huis trouwens waar jullie zitten(we nemen aan dat je daar woont)Dat is wat anders dan een studentenhuis.Een Yardy moeten ze hier ook maar invoeren lekker makkelijk met een verjaardag!We lezen je mails door en wensen je alle succes daar.
Groetjes van ons -
09 Oktober 2011 - 11:28
Marcel:
Hoi Gijs. Zo te zien en te lezen gaat het goed met jullie. En op de foto's te zien is het daar ook wel erg mooi. Geniet er van. Groeten Ina en Marcel. -
15 Oktober 2011 - 18:41
Francien Van Der Aa:
Hoi Gijs fijn dat het jou daar goed gaat, wat een ervaring leuk hoor te lezen wat je allemaal doet
mooie foto's ook.we blijven je volgen daar en natuurlijk nog een hele mooie tijd.
De groetjes vanuit Albergen Harrie en Francien van der Aa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
